Race reports
Net als vorig blijkt Ott een prachtige race te hebben voorbereid. Ten eerste door toegang te regelen tot het SFA Bikepark in Doetinchem. Daarnaast zijn er linten gespannen om de spannende en zeer afwisselende route uit te pijlen. Er zijn stempelkaarten om de score bij te houden voor iedere deelnemer en Ott heeft voor mooie prijzen gezorgd.
Ik moet bekennen dat het even slikken was toen ik de pumptrack van het bikepark zag. ‘Moeten we daar echt overheen?’ Ook was ik onder de indruk bij het zien van de concurrentie. De opkomst is hoog en ik zie direct een paar bekende gezichten van vorig jaar. Dat belooft een spannende wedstrijd.
‘Moeten we daar echt overheen?’
Na te hebben gekeken hoe meer ervaren deelnemers de strook pumptrack tackelen, probeer ik het zelf. Ik vind het eng. Vooral de lange, steile klim op het eind. Bovenop de prachtig gebeeldhouwde berg moet je namelijk direct in een haakse bocht linksaf. Dat wordt spannend.
Welke lijn precies?
De rest van het parcours blijkt wat beter te doen. Al blijft het zeer uitdagend. Na de pumptrack duiken we via de parkeerplaats van het bikepark het naastgelegen park in. Twee lange stroken asfalt met één barrière, voordat we voor het eerst de modderpoel in worden gestuurd. Dan zigzaggend een strook schelpenzand, via rotsblokken de sloot over, meer schelpenzand, parkeerplaats en weer terug de modderpoel in. En dan met een lange lus door het park weer terug naar de pumptrack.
Tijd voor de start. Ott stuurt ons de startheuvel van het bikepark op. Aan de voet van de heuvel liggen onze fietsen. Om precies 11 over 11 wordt het startsignaal gegeven.
Vlak voor de start.
Na de start is het dringen geblazen. Iedereen probeert zo snel mogelijk zijn fiets te pakken en zich op de pumptrack te wringen. Het deelnemersveld wordt uit elkaar gereten en de top scheidt zich direct van de achterblijvers. Ik bungel ergens achteraan. Maar dat mag de pret niet drukken. Mijn doel vandaag is overleven. En zoveel mogelijk plekjes winnen.
Heuvel op, heuvel af.
Wat volgt is een uur goed afzien en felle strijd. Er wordt afgesneden, afgestoken en uitgegleden. Banden, cranks en kettingen sneuvelen. Mensen stappen af en weer op. De wedstrijdleiding wordt omgekocht met beloftes van al het speelgoed in de hele wereld.
Niet vergeten te stempelen.
Maar de top 3 is overduidelijk. Jelle wint overtuigend voor de tweede keer dit seizoen. Marten wordt knap tweede, ondanks een valpartij in de modder en een afgelopen ketting. Harold wordt derde op een van de meest opvallende fietsen van de dag; een Koga Miyata racefiets met maar net passende crossbanden.
De top 3.
Op de prijsuitreiking volgt een nabeschouwing vol kleurrijke verhalen en wordt er gespeculeerd over het parcours van de volgende cross in Papendal. Ik heb er nu al zin in.
Check voor meer foto’s de Flickr van Dida, de SSCX Facebook pagina en het album van Tjeerd.